کدام خانه ها و ساکنانش از بلاهای دردناک در امان نیستند
در تاریخ : 94.11.05
سرزمین آریایی : روایات و احادیثی وجود دارند مبنی براینکه خانه هایی که در آن ساز و آواز برپاست و .... از انواع بلاهای دردناک در امان نیستند و دعا در این خانه ها مستجاب نمی شود.
آیا احادیث زیر معتبر هستند: 1. «قال الامام الصّادق(ع): بیتُ الغناء لا تُؤمَنُ فیه الفجیعةُ و لا تُجابُ فیه الدَّعوةُ و لا تَدخلُه الملائکة»؛ امام صادق(ع) فرمود: «خانهای که در آن غنا و ساز و آواز نواخته شود، از مصیبتها و بلاهای دردناک در امان نیست و دعا در آن خانه مستجاب نمیگردد و فرشتگان به آن خانه وارد نمیشوند». 2. قال الامام الرضا(ع): اِستماع الاَوتار مِنَ الکبائر. امام رضا(ع) فرمود: گوش دادن به صدای تارهای موسیقی از گناهان کبیره است.
1. روایت اول در کتاب کافی کلینی(ره) با چنین سندی نقل شده است: «محمد بن یحیى عَنْ أَحمد بن محمد عن الحسین بن سعید عن ابراهیم بن أَبی البِلاد عن زید الشَّحَّام قال: قال أَبُو عَبْدِ الله(ع): بَیْتُ الْغِنَاءِ لَا تُؤْمَنُ فِیهِ الْفَجِیعَةُ وَ لَا تُجَابُ فِیهِ الدَّعْوَةُ وَ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَکُ»؛امام صادق(ع) فرمود: «خانهای که در آن غنا و آواز نواخته شود، از مصیبتها و بلاهای دردناک در امان نیست و دعا در آن خانه مستجاب نمیگردد و فرشتگان به آن خانه وارد نمیشوند».
این روایت از جهت سندی صحیح و معتبر است؛زیرا بر اساس منابع رجالی همه راویان این حدیث، امامی، ثقه و جلیل القدر هستند.
مقصود از واژه «بیت الغناء» در این روایت، غنا و آواز و موسیقی مطرب و لهوی استکه انسان را به سوی شهوت و فساد اخلاقی میکشاند و پاکی و تقوا را در خانواده و جامعه نابود میکند؛ از اینرو نواختن و گوش دادن به چنین موسیقیای حرام و گناه است.
البته برخی فقها گفتهاند که با توجه به ذیل این روایت؛ گوش کردن به غنا مکروه بوده و این روایت بر غیر از کراهت دلالت دیگری ندارد.
2. از میان کتابهای در دسترس، روایت دوم را تنها در کتابهای یکی دو قرن قبل مانند «مستدرک الوسائل» محدّث نوری (متوفی: 1320ق) میتوان یافت. به عنوان اولین منبع از امام رضا(ع) با این سند نقل شده است: «السَّیِّدُ الْفَاضِلُ الْمُعَاصِرُ فِی الرَّوْضَاتِ، عَنْ رِسَالَةِ قَبَائِحِ الْخَمْرِ لِلسَّیِّدِ الْجَلِیلِ الْأَمِیرِ صَدْرِ الدِّینِ الدَّشْتَکِیِّ عَنِ الرِّضَا(ع) اِستماع الاَوتار مِنَ الکبائر».
امام رضا(ع) فرمود: شنیدن صدای تارها از گناهان کبیره است.
اگرچه شنیدن صدای هرگونه آلات موسیقی در مجالس لهو و لعب، حرام میباشد، اما خصوص این روایت، سند قابل اعتمادی نداشته و روایتی مُرسَل است.
این روایت از جهت سندی صحیح و معتبر است؛زیرا بر اساس منابع رجالی همه راویان این حدیث، امامی، ثقه و جلیل القدر هستند.
مقصود از واژه «بیت الغناء» در این روایت، غنا و آواز و موسیقی مطرب و لهوی استکه انسان را به سوی شهوت و فساد اخلاقی میکشاند و پاکی و تقوا را در خانواده و جامعه نابود میکند؛ از اینرو نواختن و گوش دادن به چنین موسیقیای حرام و گناه است.
البته برخی فقها گفتهاند که با توجه به ذیل این روایت؛ گوش کردن به غنا مکروه بوده و این روایت بر غیر از کراهت دلالت دیگری ندارد.
2. از میان کتابهای در دسترس، روایت دوم را تنها در کتابهای یکی دو قرن قبل مانند «مستدرک الوسائل» محدّث نوری (متوفی: 1320ق) میتوان یافت. به عنوان اولین منبع از امام رضا(ع) با این سند نقل شده است: «السَّیِّدُ الْفَاضِلُ الْمُعَاصِرُ فِی الرَّوْضَاتِ، عَنْ رِسَالَةِ قَبَائِحِ الْخَمْرِ لِلسَّیِّدِ الْجَلِیلِ الْأَمِیرِ صَدْرِ الدِّینِ الدَّشْتَکِیِّ عَنِ الرِّضَا(ع) اِستماع الاَوتار مِنَ الکبائر».
امام رضا(ع) فرمود: شنیدن صدای تارها از گناهان کبیره است.
اگرچه شنیدن صدای هرگونه آلات موسیقی در مجالس لهو و لعب، حرام میباشد، اما خصوص این روایت، سند قابل اعتمادی نداشته و روایتی مُرسَل است.
اسلامکویست
دسته بندی : مطالب خواندنی » مذهبی
بازگشت