بروز اوتیسم به این دلایل

محققان دانشگاه کارولینسکا سوئد با معاینه نوزادان نارس دریافتند که در مغز نوزادانی که قبل از هفته ۲۶ بارداری به دنیا آمده اند تفاوت هایی وجود دارد که در اینده موجب بروز اختلال اوتیسم در آنها می شود.

اوتیسم معمولا با عوامل ژنتیکی مرتبط است، اما محققان این مطالعه معتقدند که وزن در هنگام تولد و عوارض جانبی دیگر نیز می تواند در افزایش بروز چنین مشکلی نقش داشه باشد.

«اولریکا آدن»، محقق این تحقیق، در این باره می گوید: «مطالعه ما نشان می دهد که عوامل زیست محیطی هم می توانند در بروز اوتیسم ش داشته باشند. با نهایت تعجب ما متوجه شدیم که در حدود ۳۰ درصد از کودکان نارس متولدشده دارای علائم پیشرفته اوتیسم هستند. در بین کودکانی که به موقع متولد شده اند، این رقم تنها ۱ درصد است.»

به گفته آدن، مغز در دوران جنینی و در رحم به بهترین شکل رشد می کند و تولد زودهنگام موجب ایجاد اختلال در سازماندهی شبکه های مغزی می شود. کودکانی که ۱۳ هفته زودتر از موعد به دنیا می آیند، بیشتر در معرض آسیب مغزی، اوتیسم، اختلال بیش فعالی و مشکلات یادگیری قرار دارند. مغز آنها در طول مرحله اصلی رشد در معرض عوامل تنش زا بسیاری قرار می گیرد که می تواند نقش مهمی در بروز اوتیسم ایفا نمایند.

دَرخودماندِگی یا اوتیسم (به انگلیسی: Autism) نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند . این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز درخودماندگی ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دل‌بستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول دیده شود. هستهٔ مرکزی اختلال در درخودماندگی، اختلال در ارتباط است.

از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا یک نفر مبتلا به اوتیسم است. کارشناسان زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل می دانند. نتیجه یک مطالعه نشان می دهد زنانی که چاق و یا دیابتی هستند، در صورتی که باردار شوند، بیش از مادران سالم با احتمال تولد نوزاد اوتیسمی روبرو خواهند بود.