شیوع سرماخوردگی فصلی در پاییز
سرزمین آریایی : ویروس های سرماخوردگی از طریق چشم ها، بینی و دهان به بدن انسان منتقل می شوند و روبوسی یکی از راه های اصلی انتقال ویروس ها است.
سرماخوردگی اگرچه به اصطلاح بیماری سبکی است، با وجود این، یکی از علل اصلی مراجعه به پزشک و غیبت از رفتن به مدرسه و محل کار، به حساب می آید.
انتقال ویروس از شخص بیمار، باعث سرماخوردگی می شود. این انتقال اغلب با لمس سطوح آلوده به ویروس مانند دستگیره در، کیبورد کامپیوتر و تلفن و سپس لمس بینی، چشم یا دهان رخ می دهد. به علاوه، ترشحات عطسه و سرفه فرد بیمار هم ممکن است مستقیم وارد بدن شود و فرد را بیمار کند.
سرماخوردگی اغلب در فصل های پاییز و زمستان رخ می دهد، البته سرد شدن هوا باعث سرماخوردگی نمی شود، بلکه با شروع مدارس و سرد شدن هوا، افراد زمان بیشتری را در محیط های سربسته می گذرانند و احتمال نقل و انتقال ویروس بیشتر می شود وعلاوه بر آن رطوبت هوا نیز موثر است.
بیشتر ویروس های سرماخوردگی، در رطوبت کم (در ماه های سرد سال) دوام بیشتری دارند و هوای سرد و خشک، باعث می شود لایه داخلی بینی خشک و بیشتر مستعد عفونت های ویروسی شود.
ویروس سرماخوردگی به لایه داخلی مخاط بینی یا گلو می رسد، علائم سرماخوردگی شروع می شود . در سیستم ایمنی بدن، برای مبارزه با این ویروس ها، گلبول های سفید فعال می شوند در نتیجه بینی و گلو ملتهب و خلط فراوانی تولید می شود.
در ابتدای آلوده شدن بینی و سینوس به ویروس، رنگ مخاط بینی روشن است، اما پس از ۲ تا ۳ روز سلول های ایمنی بدن در مبارزه با میکروب ها، باعث تغییر رنگ مخاط به سفید یا زرد می شوند. گاه برخی باکتری ها که در بینی زندگی می کنند نیز رشد می کنند و مخاط سبزرنگ می شود. اما همه اینها طبیعی است و در چنین شرایطی، باز هم به آنتی بیوتیک نیاز نیست، بلکه استراحت و شستن بینی با سرم فیزیولوژی و مصرف داروهای ساده باعث بهبود می شود.
انرژی بدن نیز در شرایط سرماخوردگی، به مقدار زیادی صرف مقابله با ویروس می شود وانسان احساس خستگی می کند. به علاوه گلودرد، عطسه، احتقان بینی و آبریزش چشم و بینی نیز جزو علائم سرماخوردگی است و گاهی تب (نه چندان شدید) نیز وجود دارد.
کودکان چون وقت زیادی را در مدرسه یا مهدکودک می گذرانند و در آنجا در تماس نزدیک با سایر کودکان هستند، در نتیجه نقل و انتقال ویروس با سرعت بیشتری انجام می شود.
به علاوه، سیستم ایمنی کودکان آنقدر قوی نیست که بتواند با ویروس مقابله کند.
بزرگسالان به طور متوسط ۲ تا ۳ بار در سال سرما می خورند که البته این تعداد می تواند متغیر باشد.
زنان، به خصوص در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی بیشتر از مردان دچار سرماخوردگی می شوند که شاید به دلیل تماس بیشتر آنان با کودکان باشد.
با افزایش سن، تعداد دفعات سرماخوردگی کاهش می یابد، به طوری که افراد بالای ۶۰ سال در سال به طور متوسط فقط ۱ بار سرما می خورند.
سرماخوردگی یک بیماری ویروسی است که بسیاری از افراد برای درمان آن، از آنتی بیوتیک استفاده می کنند در حالی که آنتی بیوتیک برای از میان بردن باکتری هاست و کمکی به درمان سرماخوردگی نمی کند.
اکثر سرماخوردگی ها ۷ تا ۱۰ روز طول می کشند و اغلب نیازی به مراجعه به پزشک ندارند، اما اگر علائم بیماری طولانی تر شد (بالای ۱۰ روز) یا تب شدید هم به آن اضافه شود، بهتر است بیماران به پزشک مراجعه کنند گاهی هم سرماخوردگی منجر به عفونت های باکتریایی در ریه، سینوس یا گوش ها می شود که در این صورت نیاز به مراجعه به پزشک و گاه مصرف آنتی بیوتیک وجود دارد.
علائم اولیه سرما خوردگی شامل : گلودرد- آبریزش بینی – اشک از چشم- گرفتگی بینی- عطسه- سرفه- کوفتگی و بدن درد و احساس خستگی می باشد .
علائم ثانویه سرما خوردگی نیز شامل : سردرد- گرفتگی صدا- تب- گرفتگی سینوس-گرفتگی- گوش- سرفهٔ بدون خلط- درد مفصل و درد عضله می باشد .
علائم عفونت گوش، شامل گوش درد، تب، احساس پری در گوش و علائم عفونت سینوس شامل آبریزش و احتقان بینی، درد صورت، فشار در صورت، سردرد و تب است و با دیدن این علائم، بهتر است به پزشک مراجعه شود.
سرماخوردگی معمولا یک بیماری خفیف و خود محدودشونده است اما همین بیماری ساده هر سال برنامه های زندگی روزمره عده زیادی از مردم را تحت تاثیر قرار می دهد و مختل می کند. این بیماری برای سلامت بسیاری از سالمندان یا کسانی که به آسم دچارند، می تواند خطرهای جدی ایجاد کند.
اکثر مردم به هنگام سرماخوردگی، دستمالی را که برای عطسه یا سرفه استفاده کرده اند در جیب یا دست خود نگه می دارند و مجدداً آن را مورد استفاده قرار می دهند. این راه بسیار ساد ه ای است که عوامل بیماری دوباره به بدن انتقال یابند و بتوانند باعث تشدید بیماری شوند. بیماران باید دستمال مورد استفاده را پس از یک بار مصرف، فوراً دور بیندازند.
یک اشتباه معمول دیگر آن است که با فشار، بینی خود را در یک دستمال تمیز می کنند. فشار هوا باعث می شود که مقداری از ترشحات بینی را که حاوی ویروس ها و میکروب ها است، به سینوس های زیر چشم انتقال دهند و باعث عفونت سینوسی آن ها شوند.
اقدامات زیر برای کاهش علائم و بهبود بیماری موثر است:
– استراحت در منزل بویژه در هنگام تب:
بهترین درمان برای آنفلوانزا استراحت است . استراحت کمک می کند تا بدن با ویروس به خوبی مبارزه کند.
– استفاده از مایعات فروان مانند آب، آب میوه و سوپ رقیق
– غرغره آب یا آب نمک ولرم چند بار در روز باعث می شود سوزش گلو بهبود یابد.
– خودداری از استمعال دخانیات، سیگار و الکل
– استفاده از قطره های بینی حاوی آب و نمک برای تخفیف گرفتگی بینی ، موثر است. قطره های بینی که حاوی آب و نمک (سرم فیزیولوژی) هستند به کاهش ترشحات بینی و مرطوب شدن پوست داخل بینی کمک می کنند.
– برای افزایش رطوبت هوا از یک دستگاه بخور استفاده نمایید. رطوبت کمک می کند تا ترشحات ریه رقیق و بنابراین راحت تر تخلیه شوند. دستگاه را روزانه تمیز کنید.
– برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران ، دستان خود را مرتباً بشویید، خصوصاً پس از فین کردن یا پیش از دست زدن به غذا یا مواد غذایی.
– روی عضلاتی که دچار درد هستند کمپرس گرم یا صفحه گرم کننده بگذارید.
اقدامات دارویی:
در مورد داروها، هیچ درمان یا داروی خاصی برای بهبود سرماخوردگی و آنفلوانزا وجود ندارد. آنتی بیوتیکها ویروسها را از بین نمی برند. بعضی از داروها فقط به برطرف شدن علائم آنفلوانزا و سرماخوردگی کمک می کنند. البته بهتر است قبل از استفاده از هرگونه دارویی ، با پزشک مشورت کنید.
داروهای ضد التهاب و آرام بخشها:
معمولا درد را بهبود بخشیده، تب را پایین می آورند. بعضی از این داروها شامل استامینوفن، آسپرین، ایبوبروفن، کتوبروفن و ناپروکسن می باشند. ازمصرف خودسرانه آسپرین خودداری کنید. خصوصا بچه ها و کودکان نباید آسپرین بخورند.
مصرف آسپیرین (خصوصاً در کودکان ) به هنگام بروز یک بیماری ویروسی ممکن است باعث به وجود آمدن نشانگان رای شود. نشانگان رای یک نوع آنسفالیت (التهاب مغز) است . همچنین آسپرین می تواند باعث عوارضی چون حساسیتهای پوستی و مشکلات گوارشی شود.
داروهای ضد سرفه: که باعث قطع سرفه می شوند مثل دکسترومتورفان. در صورتی که سرفه شما حاوی ترشحات است از این دارو استفاده نکنید.
اکسپکتورانتها (خلط آور):
که موجب رقیقتر شدن ترشحات گلو می شوند و باعث می گردند هنگام سرفه این ترشحات راحتتر خارج شوند. یکی از انواع این داروها گایافنزین است.
اسپری های بینی یا ضد احتقان ها (رفع کننده گرفتگی بینی و گلو ) و ضد احتقانهایی که به داخل بینی ریخته می شوند. نمونه ای از این داروها پسودوافدرین است.
